Goed, je bent eruit wat je asset allocatie moet zijn, oftewel hoeveel van je vermogen je in welke risicoklassen (aandelen, obligaties, etcetera) wil steken. Dan komt de volgende stap in het proces: het vullen van je portefeuille met beleggingen.
(Even terzijde: hele volksstammen slaan al die eerdere stappen over en beginnen meteen hier, met het kopen van aandelen en fondsen. Als je ook zo iemand bent die eerst gaat knutselen en daarna pas de gebruiksaanwijzing leest, wees gewaarschuwd: je vermijdt echt een hoop narigheid als je je eerst even verdiept in de beginselen waar een goede beleggingsportefeuille aan moet voldoen. Het gaat om je vermogen, niet om een Ikea-nachtkastje.)
Lees ook: Dit is de belangrijkste beslissing die een belegger moet nemen
Met welke producten moet je je portefeuille inrichten? De meeste mensen hebben geen tijd of zin om zelf de koersenpagina's uit pluizen om de beste koopjes in de markt te vinden. En dat hoeft ook niet, want er zijn veel gemakkelijker oplossingen te koop. Er zijn drie soorten producten die je verlossen van de last om zelf aandelen en/of obligaties te moeten selecteren.
- ETF's of indextrackers
- Beleggingsfondsen
- Profielfondsen of 'gemaksfondsen'
Voor een precieze uitleg wat dat zijn, kun je hier terecht.
Lees ook: Aandelen, fondsen, indextrackers: hier kun je in beleggen
Welk type producten past bij jou?
Welke van die drie zijn geschikt voor jou? Dat mag je helemaal zelf bepalen. Maar om je een handje te helpen brengen we dat vraagstuk terug tot twee dilemma’s, waar je een antwoord op zult moeten formuleren.
Dilemma 1: Gemaksfondsen of beleggingsfondsen/ETF’s?
Wil je het liefst helemaal nergens naar om hoeven kijken, of wil je zelf gaandeweg het proces kunnen ‘sturen’? Dat bepaalt in grote mate of je voor het een of het ander kiest. Bij gemaksfondsen laat je een beheerder al het werk doen, van de verdeling over aandelen en obligaties tot de selectie van de specifieke aandelen, sectoren of regio's waarin wordt belegd. Je eigen taak bestaat alleen uit het af en toe bekijken van je afschriften en checken of je nog 'op koers' ligt.
Als je voor beleggingsfondsen of ETF’s kiest laat je wel een partij de specifieke aandelen- of obligatieselectie maken (een manager of een index), maar bepaal je zelf waar de zwaartepunten van je portefeuille komen te liggen. Dat vereist een iets actievere aanpak, zeker in het begin, maar biedt ook meer flexibiliteit.
Dilemma 2: Beleggingsfondsen of ETF’s?
Als je bij dilemma 1 hebt gekozen voor de optie om nog wel zelf te kunnen meesturen, dan is dit de volgende belangrijke keuze waar je voor komt te staan. Geen makkelijke, zeggen we er maar meteen bij, en er is ook geen goed of slecht antwoord. Pas achteraf kun je vaststellen of je met het één beter af was dan met het ander. Dit zijn de overwegingen die je moet maken:
- Kosten. Als je besluit dat je een percentage van je portfolio in, zeg, Europese aandelen wilt hebben, dan is een ETF op een Europese aandelenindex de goedkoopste variant. En dat telt, want kosten drukken het rendement. Het verschil in kosten tussen beleggingsfondsen en ETF’s is kleiner dan het in het verleden was, maar in de regel ben je met indextrackers goedkoper uit.
- Actief of passief beheer. Een ETF belegt in een index en verder niets. Als de index daalt, daal je net zo hard mee. Een fondsmanager kan ervoor zorgen dat je niet zomaar willoos met de index meedobbert, door andere accenten aan te brengen. Je moet je dan uiteraard wel verdiepen in de visie en werkwijze van een fondsmanager.
- Visie. Je kunt een duidelijke visie hebben en daar in je beleggingen rekening mee willen houden. ETF’s hebben geen visie, fondsmanagers wel. In dat geval kan het een aanrader zijn om een fondsmanager te zoeken die jouw visie deelt en daarnaar handelt. (Tip: het hebben van een visie betekent niet dat die ook uit komt. Onwrikbaar blijven geloven in een zelfbedacht scenario is een van de meest gemaakte beleggersfouten).
- De ene markt is de andere niet. Als je gewoon wereldwijde of Europese aandelen in portefeuille wilt en daar geen bijzondere accenten in wil aanleggen, dan zijn trackers een prima keuze. Als de markten wat exotischer worden, zoals smallcaps (kleine aandelen) of frontier markets (landen die economisch net beginnen op te komen) of als je speciale invalshoeken zoekt zoals dividendaandelen of ondergewaardeerde aandelen kan het slimmer zijn om een actief beheerd fonds te kiezen, omdat er een speciale vaardigheid nodig is om de specifieke risico’s in die markten te beheersen.
Staar je niet blind op rendement
Wie nog dieper de materie in wil kan bij het maken van keuzes ook gaan kijken naar zaken als active share, tracking error, fysieke of synthetische ETF’s en securities lending, maar dat is voor de gevorderdencursus.
Belangrijker is om ook goed te beseffen waar je je NIET al te veel door moet laten leiden. Rendement, bijvoorbeeld. Het kan heel verleidelijk zijn om fondsen uit te kiezen die het in het verleden goed hebben gedaan, maar dat zegt uiteindelijk niet zo veel. De bekende waarschuwing dat “rendementen uit het verleden geen garantie voor de toekomst” zijn is niet uit de lucht gegrepen. Dat zijn ze namelijk ook niet.
Lees ook: Fondsprestaties zijn zeker geen garantie voor de toekomst
Als recente rendementen al iets zeggen dan is het vooral of een fondsmanager “in vorm” is, oftewel of hij de laatste tijd de juiste visie heeft gehad, maar de statistiek laat zien dat daar verder weinig voorspellende waarde van uit gaat, zeker niet op de lange termijn. Van het omgekeerde overigens ook niet. Belangrijker is of het risicoprofiel en het beleggingsbeleid van het fonds passen bij je eigen ideeën en doelen.
Resteert de vraag: hoe vind je tussen al die fondsen en ETF's - er zijn er meer dan 5.000 - de beste voor jou? Daarover binnenkort meer.
Dit artikel is onderdeel van de gids Beginnen met beleggen.