Ontslagen op staande voet? Pfoe, nou, dan heb je het wel erg bont gemaakt. Gevolg: direct je spullen pakken en vertrekken, geen recht op een ww-uitkering.
Bij deze vorm van ontslag beëindigt je baas de arbeidsovereenkomst direct, zonder opzegtermijn. Hij mag dit zowel mondeling als schriftelijk doen en hij hoeft ook niet eerst bij het UWV of de kantonrechter langs. Weg baan, weg inkomen.
Wel zijn er een paar - zeer strikte - voorwaarden. Wanneer je baas jou op staande voet ontslaat, ga dan na of aan deze voorwaarden is voldaan. Zo niet: maak dan bezwaar of vecht het aan (binnen zes maanden).
1. Er moet sprake zijn van een dringende reden
Je werkgever mag jou alleen op staande voet ontslaan als-ie daar een heel goede - dringende - reden voor heeft. De wet verstaat daaronder:
"...daden, eigenschappen of gedragingen van de werknemer, die ten gevolge hebben dat van de werkgever redelijkerwijs niet gevergd kan worden de arbeidsovereenkomst te laten voortbestaan."
Als je slecht functioneert of lang arbeidsongeschikt bent, bijvoorbeeld, dan kun je niet op staande voet worden ontslagen.
Bij dringende redenen moet je eerder denken aan mishandeling, fraude, diefstal en dronkenschap. Maar ook het opnemen van vakantie zonder overleg kan als dringende reden worden gezien.
Lees ook: Stappenplan: ik word ontslagen, wat nu?
2. Je moet op de hoogte worden gebracht van die reden
Je hebt er recht op om te weten waarom je nou precies ontslagen wordt. Sterker nog: je werkgever is verplicht aan te geven wat de specifieke reden is.
Ontslag op staande voet gebeurt vaak mondeling. Meestal komt er vervolgens een schriftelijke bevestiging - mét opgave van de reden.
Als je baas z'n reden eenmaal heeft geformuleerd mag hij 'm niet meer aanpassen. De reden op de schriftelijke bevestiging mag dus ook niet afwijken van wat hij mondeling als reden opgaf. Let daar goed op.
3. Het ontslag moet direct worden gegeven
Als je baas je niet meteen na het incident de deur wijst, is het ontslag op staande voet niet geldig. Met andere woorden: het ontslag moet voldoen aan de voorwaarde van onverwijldheid.
Dat betekent dat je baas er niet nog even rustig een paar dagen over na mag denken. Hij mag je niet later nog eens melden dat je tóch je spullen moet pakken. Hij mag er ook niet over in vergadering gaan en er dan op terugkomen.
Wat hij wél mag doen, is een onderzoek starten om te kijken of er inderdaad aanleiding is voor het ontslag. Dat kan hij doen als hij niet voor honderd procent zeker weet dat er sprake is van een dringende reden. Zo'n onderzoek moet wel in korte tijd plaatsvinden. Het kan zijn dat jij, als werknemer, in die periode op non-actief wordt gezet.
Check ook: Stappenplan: wat te doen bij dreigend baanverlies?